We puffen even uit op de bank onder de olijfbomen. Vogels zien fluitend hoe het gras in hoog tempo verdort. Het is pas tien uur en het zweet gutst me al van het hoofd. Hier In de Romeinse ochtendhitte vergt iedere beweging een bovenmenselijke krachtsinspanning.
Ik wil net gaan ontbijten als de telefoon gaat. Het zijn de verhuizers. Ze kunnen ons huis niet vinden. Eenmaal voor het hek geleid, blijkt de inrit te smal voor hun wagen.
Als ik opkijk van mijn bed, priemt mijn groengele kuit, ongeduldig de lucht in. Hij wacht tot ook ik op eigen benen sta op Hollandse bodem. Voorlopig ben ik voor de meeste van mijn indrukken afhankelijk van vrouw en dochters. En zij ontdekken dat de omgang met landgenoten wennen is na tien jaar Rome.
Na tien jaar mediterraan Rome dringt Holland zich in al zijn regenachtige zwaarte aan ons op. We moeten aan Bordewijk denken: De lucht lag laag morsig roetig
In haar klaprozenrokje stuift onze oudste dochter de slaapkamer in. Ze gooit de gordijnen open: ,,De zon! Het is zomer!’’ Drie weken hebben we er sinds onze remigratie op moeten wachten, maar nu is het zover. Nederland in de zon. Dat wordt op zoek naar zwemwater en vooral eindelijk weer eens lekker fietsen
Nog even en Yvonne Jaspers van Boer zoekt Vrouw moet zich zorgen gaan maken over haar broodwinning. Tenminste als alle boerenjongens net zo assertief zijn als die wij deze week in Twente ontmoetten.
Na zes weken op waterig Hollands zeeniveau moet ik echt omhoog. Ik wil een vergezicht: terug naar het niveau van de heuvels rond Rome waar we tien jaar woonden en neerkeken op de eeuwige stad.
Tsja, en dan komt de dag dat je zin krijgt in een echte Italiaanse pasta. Met echte tomaten, echte olie, echte knoflook. En dan kom je dus in de problemen. Grote existentiële problemen.
Dat waarvoor we zijn geremigreerd, gaat vandaag beginnen. Nederlandse scholing voor onze kinderen, na tien jaar verblijf in Italië. Zo’n eerste schooldag is nog spannender voor de ouders dan voor de kinderen zelf.
Het eerste rondje Nederland zit er op: bitterballen op het strand, Italiaans ijs in Twente, plofsla in de supermarkt. De fiets is uit het vet. De scholen zijn geopend en ons huis loopt al weer op zijn Italiaans vol met spelende kinderen.